Gunung Agung
Gunung Agung jest najwyższym szczytem na Bali i szóstym najwyższym wulkanem Indonezji. Sięga 3142 metrów nad poziom morza i dominuje w krajobrazie wyspy. Agung jest aktywnym wulkanem, co jakiś czas wypuszcza znaczne ilości dymu i popiołu wulkanicznego. Ostatnio odnotowany wybuch miał miejsce w 1946 roku, w jego wyniku zginęło kilka tysięcy okolicznych mieszkańców, a sam wulkan stracił swój szczyt obniżając wysokość o 100 metrów.
Na zboczu wulkanu znajduje się kilka świątyń, w tym największa i najważniejsza na wyspie Pura Besakih.
Trekking na Gunung Agung
Na Gunung Agung można wejść, ale jest to jeden z najtrudniejszych i najbardziej wymagających szczytów w całej Indonezji. Nie jest potrzebny specjalistyczny sprzęt wspinaczkowy, ale trzeba mieć bardzo dobrą kondycję, odpowiednie buty i ubranie przygotowane na szybko zmieniającą się pogodę.
Wynajęcie przewodnika nie jest obowiązkowe, ale ze względu na słabo oznaczony szlak pokonywany zwykle w środku nocy, po ciemku, jest więcej, niż rekomendowane.
Wejście w porze deszczowej może być niemożliwe ze względu niestabilny grunt. Nie można również wchodzić na świętą dla Balijczyków górę w czasie świąt i większych ceremonii religijnych odbywających się w świątyniach na zboczu wulkanu.
Szlaki
Istnieją dwie trasy prowadzące na górę, obie równie interesujące i zapewniające piękne widoki zarówno na wyspę, jak i na olbrzymi krater, który ma 600m średnicy i 200m głębokości.
Pierwsza trasa, zachodnia, rozpoczyna się w świątyni Pura Besakih i jej pokonanie zabiera 6-7 godzin, a zejście wcale nie jest krótsze. Ta trasa umożliwia zdobycie najwyższego punktu krawędzi krateru. Żeby zdążyć na wschód słońca, wspinaczkę należy rozpocząć o godzinie 23. Istnieje możliwość rozłożenia trasy na dwa dni, z jednym noclegiem na zboczu wulkanu.
Drugi szlak, południowy, rozpoczyna się w świątyni Pura Pasar Agung. Można stąd dotrzeć do krawędzi krateru, ale jej najwyższy punkt, położony 100 metrów wyżej, jest nieosiągalny. Nie ujmuje to jednak w niczym atrakcyjności trasy oraz walorom widokowym. Na dotarcie do krawędzi trzeba liczyć 3-4 godziny, więc najlepiej rozpocząć wspinaczkę około godziny 2 w nocy.