Sundarbans, to największy na świecie obszar lasów namorzynowych (Wikipedia: wiecznie zielone lasy w strefie międzyzwrotnikowej znajdujące się w zasięgu pływów morskich) położony na pograniczu Bangladeszu i Indii. Ta leżąca w delcie Gangesu dżungla mangrowcowa zajmuje 10 tysięcy kilometrów kwadratowych lądu oraz bagien, mocno poprzecinanych setkami odgałęzień Świętej Rzeki. Znajduje tu schronienie wiele gatunków zwierząt, poza licznym ptactwem i jeleniowatymi można spotkać również krokodyle, kobry, leopardy, małpy, delfiny rzeczne oraz tygrysy bengalskie, największą okoliczną atrakcję. Sundarbans, to jeden z najbardziej dziewiczych i najmniej skażonych ludzką działalnością regionów w tej części Świata.
UNESCO
Sundarbarns został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Opinie o Sundarbans
+ DODAJ
Można przeżyć fajną przygodę ale pod warunkiem że zabierze cię miejscowy (np. pszczelarz) w głąb lasu. Wszystkie te rejsy łodziami, nawet z przewodnikiem i ochroną to pic.
Mnie te bagna urzekły, wiciągnęł wręcz. Spędziłam tu tydzień i udało mi się zawędrować dość daleko, gdzie turyści praktycznie nie docierają. Przed taką wyprawą warto zadbać o dobrego przewodnika, bo większość samozwańczych przewodników, do niczego się nie nadaje.
Sundarbans uchodzi za wielką atrakcję, ale chyba trzeba lubić takie miejsca, żeby je docenić. Wydaje się, że kilkugodzinna wycieczka nie ma dużego sensu, bo zwykle ogranicza się do zwiedzenia samego centrum informacyjnego parku, gdzie biega kilka jelonków, kilka kolejnych zwierząt znajduje się w klatkach, a całość daje zaledwie przedsmak prawdziwych rozlewisk. Na pewno ciekawa jest podróż łodzią do tego centrum, przez port, kanały, wśród łodzi rybackich i wielkich kontenerowców.
Średnia ocena na podstawie 3 opinii: 4/5.